Yarınki gün Şiiri - Hamza Köksal

Yarınki gün başka olacak sevdiğim
kitaplar kağıtlar bir göz olup ağlayacak
Yaşadıklarımız bugünü değil geçmişi yargılayacak
Dünün acısını üzerimizden sıyırıp alacak
Biliyorum…

Ağıt oldu sesler, feryada kin besler…
Geride kalacak zulüm yüreklerde tertemiz hisler
Korkma yanında ben yukarı da yaradan
Yaralarım kanıyor. acı bastırdı bir yandan!
Üşüyorum…

Benim gül yüzünde nakış oyalı yarim
Bitecek bu çile son bulacak işkence
denizin mavisi yağıyor tepemizden
Az kaldı çok az…
Seziyorum.

Açacak gök kuşağı gökyüzünde bin renk
Kırlar papatya bahçesi ayrı bir şahenk
Güneş ilk bahara ermiş. Ağaçlar da bir ahenk
Geceler sinsi gündüzlere gidiyoruz…
Görüyorum…