Ey gönül unutma surette yaşayanın ömrü, sıyrette yaşayanın makamı olur.
Sonsuza dek birçok şimdi’den oluşur.
Kim neye inanır, kim neyi sever.
Kim sevgiyle yaratır.
Kim kendini ve yaşadığı toplumu sevgiyle dönüştürür.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta