Soluk bir ay duruluyor,
Senin tenin de.
Paslı çığlıklarıyla bir salıncak,
Bir park yalnızlığı,
Uzaklardan bir çocuk çığlığı.
Yalnız bir gül,
Fanuslar da soluyor.
Yarının gülleri betonlarla çevrili,
Yarının gülleri soluk.
Ay dan medet umar da solar,
Bir buğulu çay yalnızlığı.
Sabahın bıraktığı çiğler de olmasa,
Ne kadar yalnız kalırdı,
Yarının gülleri.
Kayıt Tarihi : 10.12.2002 14:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!