yakub’ a derler di sabır taşı;
Kör oldu gözleri,kurudu yaşı,
Yalnız! Rabbine eğildi başı,
Yarınından umutsuz yaşamadı.
Oğlu Yusuf kuyuya atıldı,
Kervanlar onu köle sandı,
Köleler le birlikte satıldı,
Yarınından umutsuz yaşamadı.
Yusuf, Yusuf derlerdi adına,
Bir güzel oğlan; bir güzel ha’ya;
Kalbindeki Nur yüzünde parlaya,
Yarınından umutsuz yaşamadı.
Eyyub’un sırtında çıkan yara,
Sardı bedenini, nasip oldu kurda,
Evlatlarını verdi hak’kın yoluna,
Yarınından umutsuz yaşamadı.
Firavunun ülkesinde bir Musa,
Elinde vardı; Kudretli bir Asa,
Köle oldu; Çalıştı taş ocaklarında,
Yarınından umutsuz yaşamadı.
Abdulkadir GEYLANİ Şeyhim,
Her zaman vardır bir ümidim.
Allahım! Günahlarım çok elim,
Yarınımda sensin benim ÜMİDİM.
Kayıt Tarihi : 8.5.2010 21:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!