Yarınım Şiiri - Yusuf Koç

Karamsar ve hüzünlü...ama gerçek bu...!
......................................................................

Öyle çoktular ki,
öyle yoğun..o sonu gelmeyen ümitler..
beyin hücrelerim yetmez diyordum algılamaya,
bir dönemin kaosu..
bir dönemin baskısı..
ve o hiç terketmeyen aşağılık duygusuna rağmen..!

Nasıl geçecek bu günler,
umularım nasıl gerçekleşecek..
neler var yarınımda...?
mutluluk..acılar..surprizler..neler..
hazırdı yüreğim..!

Her zaman bir koşuşturma..gelecek benim di..!
hep bekliyordum bir sonraki zamanı..!
yediveren gibi açılıyordu yüreğimde ümitler..

Ama gel gör ki...şimdi anladım..
günler kısaldı..
....yarınım...yarınlara kaldı..!

Şimdi yerle bir oldu umularım..arzularım..
savaş yitiren komutan ezikliği var içimde..
zaman kalmadı onları beslemeye,
dil varmıyor..daha sonraya demeye..!

Korkularım egemen dünyama artık..
geç kalmanın telaşı içindeyim,
ya da erken gelmiş olmanın..
ve önemi kalmadı geçen zamanın..
arzular azaldı..yoklar çoğaldı..
...yarınım..yarınlara kaldı..! !