hep hazan mevsimi düştü şansıma
baharımı görüpte gülü dermedim
umut diye sarıldım yarınlarıma
menfaatten başka birşey görmedim
anladımdi doğrunun işi kalmamış
ezilmiş cefa çekmiş, yıpranmış,
dua etmiş yaradana sığınmış;
aç kalmış açık kalmış yılmamış.
hesaplayan çıkar birgün mutlaka
batacaklar birgün elbet çamura,
yatacak yerleri yok billaha;
gün doğmadan neler doğar yarına
Kayıt Tarihi : 3.6.2010 11:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!