Hayır umuyordun, tersine döndü,
Bu dönüşle her şey döndü kötüye.
Güzel günler bitti, güzellik dün dü,
Yarından güzellik umalım, niye?
Kimi mirastan yer kimi emekten,
Mirasyedi bıkmaz miras yemekten.
Onurlu utanır açım demekten,
En son sermayeyi yükler kediye.
Hayal ve avuntu oyalar bizi,
Bilinçaltı umut geçmişin izi.
Bazı yüreklerde yoksulluk sızı,
Sadaka verirler, sanki hediye.
Bu yanlışlıkları elalem duysun,
Varsıllar yesin ki aç nefsi doysun.
Aç gözlü, yoksulun varını soysun,
Doymazlara nimet verme, ye diye.
Acımasızlığı huy etmiş özüne,
Haliyle nursuzluk vurmuş yüzüne.
Durmuş oğlu dikkat et ki sözüne
Sözün dokunmasın hanıma, beye.
Hüseyin Durmuş 3
Kayıt Tarihi : 22.1.2024 21:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!