Yarına umut yok Şiiri - Abdullah İnal

Kesemediğimiz sürece göbek bağımızı kendimiz
kırımadığımız sürece içimizdeki suskunluğu
ve yavrucuğum
oyuncak olduğumuz sürece
zamanın getirdiklerine
yarına umut yok
bir yerini sarsan
diğer yandan kanıyor yaralar
ne kadar içine sindirsen acıları
Akşam dönüşlerinde başın hep yerde olsa
ve kasırgalar varsa yüreğinde
yarına umut yok.

Hoş geldin bahar diyemiyoruz
yeşili yokki
sadece beton yığınları
nereden bilinsin mevsimler
oynayan çocukları
çiçek açan ağaçları
ve yuva yapan kuşları

yarına umut yok
ne bahardan sevinç
ne bu sevdadan hayır var
ne de iki gözüm
ardımızı verip güvendiğimiz dağlardan