Yarına Şiiri - Mustafa Gültekin 2

Doğmamış güne seslenesim var, bence doğma, sen de yanma. Senin umutları yüklenip çıktığın o yola, çiçek eken yok burada. Karamsarlık veba oldu insanlığa, isyan ateşiyle kül oldu hâya. Saf yürekler aldatıldı yalanla, aldatan kandı ama kâr sandı güya. Hakk nasip etmez görmeyi ona, gelip geçer bu günler o hep âmâ. Kalpler olmuş kömürden kara, ağlayan garipler kimin umurunda. Sahi mutlu olan var mı acaba? Hayır, alıştık kendimizi kandırmaya. Herşey yalan, Dünya kuru bir kavga, tan batıdan ağarmadan bitmez bu dava...