Yarın Yok Ki Şiiri - Gülseren Akdaş

Hiç bir yolcu dönmemek için çıkmıyor yola.
Her döndüğünde aynı kapıya uzanacak eli.
Hiç bir gelin çıkarmak için takmıyor duğağını.
Hep saçlarında takılı kalacak o çiçekler.
O gelin telleri atılan konfetiler.
Çocukken kumdan kaleleri dalgalar yıksın,
Diye yapmazdık.
Hırçın dalgalar vurup durmasa,
Sahil olmazdı.
Sen hayata küssende
Parkta oynamaya gitmesende.
Bir elinde kürek bir elinde kova,
Kaleler yapmaya geliyor,
Arkandan yetişenler.
Hiç bir şey unutulmasın,
Zamanında yensin akide şekerleri.
Ertelenmiş hiç bir şey kalmasın hayatta.
Çünkü biliyorsun bugün kısa,
Belki yarın yok ki.....