Yarın’sızım Şiiri - Yusuf Göral

Sahi yarınlar bizim mi bayan?
Biliyorum bu kocaman bir yalan,
Zaten çocuklar bile güler buna
Sen devam et bensiz yaşamana,
Ben alıştım senin yalnızlığına, inan.
Yarınlar, yarınları olanlarındır bayan!
Benim yarınım, başkalarınınsa eğer,
Bugün gözlerim ölümü özler.
Aslında başkasının yarını olan,
Beni sadece yarı yol da koyar.
Nerede hata yaptım bilmem; ama
Benim yarınım, yarım kaldı bayan.
İnsanız, ümitlenip duruyoruz işte,
Nasihat almıyoruz yaşananlardan,
Bıçaklansak da hayallerimizin ortasın,
Yarım yamalak hayallere devam…
Sizden sonra ben yarın’sızım bayan!
Yapa yalnız ve yarım kalan.
Acılar içinde kıvranıyor umutlarım,
Adını andıkça beyazlıyor saçlarım.
Dedim ya bugün değil
Yarın başlıyor benim sızım.
Ne de çok isterdim yarınım olmanı
Fakat unutmuşum, başkasının olduğunu,
Aptallaştırıyor işte yalnızlığın,
Yarımım, yalnızım, yarın’sızım.
Umudumu da kaybettim zaten
Oysa umutlar yarınlara kalmalıydı.
Yarınlar ise yeni umutlara.