Yarin olduğu yerde yangınlar,
Dilsiz, suskun bir terazide tartılır,
Payıma düşen,
Gözyaşımla parçalanacak mendiller olur.
Ey alnıma düşerken düşlerini yitiren ateş,
Neden yüreğimde can bulursun…?
Yardan önce kendimi unutulmuş masalların,
Gidilmemiş, isimsiz şehirlerine kahraman sayardım,
Şimdi ise ömrüm,
Başka yüzlerin sevgisi içilmiş susuz gözlerine teslim.
Ne yapsam kar etmiyor.
Göç şarkılarıyla mırıldanırken vurulan bir kuşun,
Kanadına tutunup, ölüm şarkılarıyla çırpınıyorum.
Beynimde deliren sesi dindirecek bir çığlık arıyorum,
Bulamıyorum.
Dağlmış gölgelere sürgün edilen kalbim,
Hadi kalk…!
Kuytusunda hasret uçurmayan uçurumlara gidelim.
Belki de yanağımda uyuyup kalmış gözyaşım,
Suların durulduğu yerde yetim kalmaz.
Hadi kalk, gidelim..!
Yarin olduğu yerde,
Bir damla yağmur düşse gökyüzünden,
Düşlerime kadar ıslanırım.
Yarin olduğu yerde,
Yelkovan akrebe küser de gecenin haberi olmaz.
İşte ben buna yanarım.
Ey ağlarken sesime suskunluğu öğreten gece,
Neden gözlerimde can bulursun…?
Yardan önce kendimi hırpalanmış vedaların,
Kırılan kalplerine hüzündaş sayardım.
Şimdi ise yüreğim,
Göremediğim bir rüyanın kabusuna teslim.
Ne yapsam kar etmiyor.
Kayıt Tarihi : 30.8.2007 16:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!