Yarın Mutlu Çocukların Şiiri - Nebi Ünler

YARIN; MUTLU ÇOCUKLARIN

İkisi kız biri oğlan
Pınarın gözü’n de üç cocuktuk
Efil efil esintiler koca çınardan.

Güya sözleşmiştik, azık getirecektik
Akşama kadar güdecektik ineklerimizi
Öğle yemeğini de üçümüz pişirecektik

Zeytin, turunç, zeytin yağı benden
Yaktım ataşı keyifle, yağ tava da,
Çıka çıka biraz, tuz, bulgur, diğerlerinden

Söveceğim amma, sövdüğüme değerse
Sofra da ne ekmek var ne de kaşık
İkiside birbirlerine güvenmişler meğerse

Turunçları ikiye böldüler
Kaşık yerine turunç kabuğu,
Acılı pilav, sizi gidi şaşkın köylüler.

Çok mu acıkmıştık ki hepsini yedik
Akşam eve dönerken şen şakrak üçümüz de
Analarımızın pilavından güzeldi dedik.

Elli küsur yıl geçmiş, o günler üzerinden
Ne babalar, analar, nede o inekler hayatta
Şimdi Ölsen, kaç kişi yaş döker gözlerinden.

Ne çocukluğun var nede çocukların
Bir yalnız ihtiyarsın işte Yılgın Yağmur
Mutluluk sadece, büyümeyen çocukların.

Tek hakikat, Yarın; Mutlu Çocukların.

Aşiyan, 09.05.19 – 12.01 Y.Y.