Yarın Hayat Güzel Olacak

Duvarların nem tuttuğu,
Salkımların ıslandığı,
Odaya sahip.
Yorgun ayaklarına rağmen,
Dik duruşlu kadın.
Kimsenin omzuna dayanmadan
Kalburuna yaslanan kadın…
Gerektiğinde gözyaşlarını sızlatan,
Yine de yüzü çiçek açan kadın.
Basit olmak onun için eziklik,
Bir dilim ekmek, iki üç zeytinle mutlu olan kadın.
Arada sehpasının dantelini düzeltir,
Altındaki tozları görmeden…
Aynadaki son halini,
Merak bile etmeyen kadın.
Saçı kırık mı, yoksa uzun mu, ya da dağınık mı?
Farkında bile değil.
Yine de kıyamaz saçlarına kadın.
Yalnızlaştırmıştır umutlarını,
Hayalleri bile siliktir.
Yarenleri, göz kapaklarına açılan,
Son durağıydı kadının.
Sonra bir bardak çaya, güzel bir tebessüm bırakıp,
“Yarın hayat güzel olacak.” Dedi kadın.
Yarın hayat güzel olacak.