Sen kızak kayan,kartopu oynayan çocuk
Yüklenmeden bey paşa kahrı
Hayatın sorunları ve sorumlulukları
Ezmeden seni,çökmeden omuzlarına
Yaşa çocuğum çocukluğunu
Yaşa ki,yarın gün başka doğacak
Sevmeyeceğin canını sıkan bir hava
Belki de güneş olmayacak
Hayat seni çocuk hayallerinden
Düşlerine yattığın tatlı uykundan edecek
Ve sen sabahın köründe
Ağzın yırtılırcasına bir karış esnerken
Gözlerin hala uykulu
Sağa sola koşuşturan insanları
Karşında kurbanlık koyun misali
Ve İş bekleyen ameleleri göreceksin
Daha “..hayat bumu..”diye düşünürken
Bir tarafta çöp karıştıran sokak çocukları
Tepende hayır ve şerre şahit olan sokak lambaları
Bakışların olsa da acımaklı
Sen utanacaksın da insanlığından
Utandırmak istemeyeceksin onları
Sonra basıp gideceksin belki
İçinden çıkamadığın, anlam veremediğin
Çocuk dünyana hapsettiğin sorular içinde
Siyah önlüğünle elinde çantan
İçin burkulacak aklına geldikçe
Ve de caddelerdeki koşuşturanları gördükçe
İşte o zaman anlayacaksın hayatı
Yaratılanlar ve yaşayanlar arasındaki
Farkı ve uçurumu
Kahredeceksin dünyaya gelmişliğine,
Hatta getirenlere
Kahredeceksin düzenin çarpıklığına
İçinde bilinmez bir boşluk
Kafanda doyuramadığın sorular
Ve önünde hayat denen bir meçhul
Artık ne elinde çanta
Nede siyah önlüğün olacak
Gün gelecek,
Memleketimin bilmem neresinde
Çadırlar içinde bir hayat
Sabahın köründe elinde çapa
Kalem yerine ellerin de pamuk tomurcuğu
Bir kahraman edasıyla Çavuş bağıracak gölgeden;
“..Herkes bıraksın beş dakika mola “
Kimi suya saldıracak,kimi sigaraya
Hayat bundan ibaret sanacaksın
Bu olur sanacaksın çocukların oyuncağı
Anlayacaksın ki ne elindekiler senin
Ne sen artık bulunduğun yere aitsin
1978 Samandağ -HATAY
Kaşif Kani ErtürkKayıt Tarihi : 16.4.2009 20:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!