takıldığımda ağına ağlayınca
kör müydüm görememişim
kızgın yellerde kuruyup ta
savrulan ıslak mendilleri
taşıdık karanlık gecelere günü
denizlerin mavisine boyadıkça
gözlerinde tutsaklığı yaşadıkça
günü karanlık gecelere taşıdık
onca oyaladığımız yolda gün
gelecek yağmur alkımlarında
üveyiklerde söyleşecektik ya
olguna erişip seyredecektik
kalemde sevdiğimizdi gözüm
mavi önlüklü çocukların hep
düşlerine armağan ettiğimiz
sevinçlerinde avuntumuzdu
tükenmez kalemlerle gözden
damlayan göz yaşım karışırdı
özgür olma şaşkınlığındayken
insan olmanın erdemindeydik
bağlamanın tellerinde acıları
ağıtlarda öğüttük ekmeğimize
aşımıza koyduk gönül kafesi
derviş bakışlarında okla doldu
takıldığımda ağladım ağlarında
körde değildim göremedim ama
dudaklarımızda gülücük olurdu
yarin dudağına kondurulacak
23:34 21.09.2009denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 4.10.2009 23:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!