...Yarın Da Var Mısın? ...

Yaprağı kopmuş bir takvim yaprağı...
Bugündü,dün oldu...
Yarındı,bugün oldu...
Saniye dakikadan,
Dakika saatten,
Saat günden,
Gün ömürden çalıyor...
Bugünü koparıyorum takvimlerden,
Elimde bir kağıt parçası...
Oysa çoktan avuçlarımdan,
Kayıp gitmişti bugünüm...
Dün,yarınım,dediğim bugünde de,
Bir nefes hakkım varmış oysa!
Ne güzel! ...
Her nefesimde eksiliyor haklarım,
Her nefes bitişime bir adım,
Bir sonum varsa,
Var bir sonu bu da bu hayatın,
Hala var bu hayatta bir hakkım,
Yaşıyorum hala...
Hayattayım...
Tükenişi yaşıyorum...
Yaşarken tükeniyorum...
Yaşıyorum ama...
Hayattayım...
Ve belki...
Yarını takvimlerden bir daha hiç koparamayacağım...
Bugünüm,yarın olduğunda,
Belki ben var olmayacağım...Belki sen! ...
Geç kalmadan yaşayalım...
Ertelemeden...
Ertelemeden...
Söyle sevdiğini,
Sarıl sımsıkı sevdiklerine,
Ertelemeden yaşa tüm güzellikleri...
Sonu ne olursa olsun,
Aldırma...
Nasıl olsa bir sonu var bu hayatın da...
Yeter ki,
Bugününün yarını meçhuldür her zaman,
Unutma! ...
Ama hala hayattasın ya...
Hala! ....