Yarın çirkinliğimiz kalmayacak

Mustafa Kemal’i biliyorum anne
Onu sen büyüttün kucaklarında
Yunus Emre’yi de
Ya anne Hitler’i de mi sen büyüttün
Yok, anne inanmıyorum
Nazım Hikmet öz evladın
Hasan Hüseyin de
Yevgeni de
Benjamin de
Dostoyevski de
İşte Nevzat Çelik de
Hayyam da senden
Daha nice unuttuklarım
Bilmediklerim bilip de söylemediklerim var
Ben de mi senin oğlunum anne
Biliyorum Pir Sultan’ı, Aristo’yu da
Darvin’i biliyorum
Şu iki kere ikinin dört ettiğini bulanı da
Şu dört çizginin birini koparıp üçgen yapanı da
Edison da kardeşimiz
Şu işçi sokaklarında, gece kondu mahallesindeki
Ezilen insanlar da sensin
Uykusunda doyasıya mutluluğu yaşayan insanlar da
Aç uyumayan çocuklar da
Şu uykularımızı kaçıran korkulu insanlar da mı kardeşimiz
Şu resim çizen şövalye
Şu şair ruhlu Don Kişot
Şu Şekspir senin en güzel çocukların
Sen dilediğin gibi yaşa anne
Biz yine de senin evlatlarınız
Nasıl ki aynada daha güzel değilsen
Eski resimlerindekinden
Biz de yarın güzelleşeceğiz, bugünkü
Çirkinliğimizden kurtulduğumuzda