Yarın Belki Şiiri - Ersin Karaca

Gecenin koynunda olmak,
Onun hoyrat kollarından kaçamamak nasılsa,
İşte öylece...
Günü gündüzü ve seni düşünmekte kalakalmak.

Ve sonra tekrarlamak,
Hatırlamak,
Gülüşün, bakışın,
Gözlerinden yansıyan ıslak umut pırıltıları,
Ve büyük çaresizliğim,
Soğuk gece, soğuk soluklarım,
Bir bolca his ve yine hiçsizlik,
Donuk, ve yine sensiz,
Güneşe çok mu var? Bilemiyorum.

Bana kızma,
Halimi sana anlatamıyorum,
Kalbimin feneri hep yanmaktadır,
Kalmanı istemekteyim en derinimde,
O ilk heyecan, titrek telefon sesi,
Baştan sona özlem yerli yerinde.

Düşün
Düşün ki,
Sana hep yakınım,
Bazen bir telefon kadar,
Bazen kitabında bir cümle,
Bazen şiirde bir tümce,
Bazen bir nefes alımı kadar.