Yarin Ateşi Yaktı Şiiri - Müslüm Taş

Yârin ateşi yaktı küllenen sinemizi,
Gurur duyduk aşkımızla öğündük,
Zamansız terk edince sahte sevgiler bizi,
Her gece feryat ettik, saatlerce dövündük…

Nazarıyla yaktı bizi bir endamlı nazenin,
Alımlı hallerine aldanırken tazenin,
Yakarken sinemizi, aşk ateşi har teni,
Yandık tutuştuk ta geç kalmadan söyündük,

Sol yanımızdan aldık en derin yaraları,
Dost bildik yaraları yalandan saranları,
Aldandık ta dost bildik hal hatır soranları,
Can acısına ilaç sofrasında öğündük…

Zülâl gibi dokundu damağımıza ağı,
Çözmeye çalışmadık gözlerimizde ki bağı,
Baharda bağımıza dökülürken kırağı,
Biz bahar da yeşermeden mi öldük…

Müslüm Taş