Yarin Açtığı Çukurda Geceler Yaradır

Normal bir insan yeni güne
Bir umut gözü ile kirpiklerini kıpırdatırken
Ben ölümden kalkar gibi!
Bu güneş nasıl olur da
Gök denen tavanda hayret ederim
Gereği yok çünkü
Canım öyle bir yanıyor ki
Güneşin gereği yok...
Bizi iplik gibi tutan şu can mumu
Yansa da bir önemi yok.
Her gün bir küçük çocuk ölüyor,
Biri şiddetten kaçıyor,
Birinin evinin tavanına bomba düşüyor
Ve sen anlıyorsun ki
Güneş herkesi ısıttığı halde
Sana bir şey olmamış!
Yakmamış!
O zaman işte o zaman
Sahte olduğunu anlıyorsun.
Gerçeğini bulsan kapısında beklersin
Yağmurda ıslaklık,
Güneşte sıcaklık olur.
Neden bu bardağa çay koyduğunu anlarsın
İçin ısınır.
Hey gönül var ve yok nefesleri verirsin
Sevgili o kadar yakın ki
Ölüp ölüp dirilirsin,
Bilmezsin,
Kalbin sürekli evrilip çevrilir, görmezsin
Yıkık viranesin!
Onun için sana her şey yıkık gelir
Bardak kırık gelir
Çayını içemezsin...
Bugünde akşam,
Bugünde bela,
Seninde evinin çatısında yıldızlar var
Ama hangimiz karanlık!
Sazın bir telini daha kırsın şu şarkı
Tırtılın kozadan çıkmak için yaptığı şey
Bir çırpınmadır,
Kelebek olmayı öyle öğrenir.
Umarım herkesin kelebeği çiçeklerinde
Her hayaliniz fazla kanat bekletmemiştir.
Ne diyar kaldı ne bahçe
Nede kelebek bende
Virane olmuşum.
Yalnızlığım yeşil olan neyim varsa
Oralara serpilmiş,
Kırık kesiklere yol açmıştır.
Tabip yaradan anlamaz
Yaralar çoğalmıştır,
Yarin açtığı çukurda geceler yaradır.