Yarımlık Şiiri - Sonay Pehlivan

Yaşarken hayatı, hayatın küçücük bir yerinde
Bir damla kadar,bir kum kadar küçükken hem de
Var olduğunu sanırken yalnızlığı ile hayatta
Var olmayı tanır bir sigaranın dumanında
Arkasına gizlendiği bakışlarının
Değdiği yerde kaybolmak ister
Çeker ciğerlerine arzularını
Duman olur, kan olur, yayılır bedenine
Arkasından bakakalmakla
ulaşamamakla
konuşamamakla
doldurur ciğerlerini
Ulaşılmazlığa aşıktır gözleri
Konuşmazlığa dökülür sözleri
Dokunulmazlığa dokunur elleri
Ellerini, gözlerini,sözlerini esirger kendinden
Bir yangını sevmiştir aslında
Yakana ve yanana değil, yangına aşık
Yangının kokusunu
yangının rengini
yangının yok edişini sever
Ve bir gidişin rüzgarı eser ansızın
Gittikçe kuvvetlenir esintisi
Katar önüne yangında yananı da yakanı da
Ve külü bile kalmaz yerinde
Yarım bir yangınsızlık kalır geriye
Yarım yalnız, yarım mutsuz, yarım dumansız,
Yalnızlığı ile yetindiğini sanarak,
yarım yanmış......