Yârimle Gülerim Şiiri - Mustafa Erol

Yârimle Gülerim

Ne seni sevmemişe dönmek,
Ne de cehennem ateşi gibi yanarken sönmek,
Mümkün değil artık.
Et idi önce benim de bu gönlüm.
Ne zaman ki tanıdım seni,
Gönlüm gönül oldu ve artık et parçası değil.
Silahtan çıkmış mermi gibidir gönül.
Ne kurşun geriye döner,
Ne de bu gönül ateşi söner.
Bir kez gönül olmaya görsün kalp,
Yoktur geriye dönüşü asla.
Zevk alır yaşasa da her an yasla.
Zira;
Canana esarettir gönülde maharet,
Esaretle sürer gönülde ebedi hararet.,

Esaret hürriyet, hürriyet ise canana esarettir.
Korku değildir esaret, bilakis cesarettir.
Tüm hücrelerde bayram başlar bu esaretle,
Hayat, bambaşka bir hayat bulur esaretle.
Rencide eder miyim diye korkarım cananı ben,
İncinmesi değil, incinme ihtimali bile öldürür beni.
Maksat bedenimle değil ruhumla yaşamaktır,
Aklımda, fikrimde ve de tüm ruhumda yâri taşımaktır.
Nar-ı cehennem gibi olsa da gönlüm,
Yârimin bir tebessümü güldürür beni.

Mustafa EROL
03.02.2013
Antalya/ Manavgat