Yarımım Şiiri - Muharrem Abut

Şimdi senden yalnızım inan ki;
Hani hep bana yalnızım derdin ya arkadaş.
İnan şimdi ben senden de yalnızım.
Yanımda hatıralarım var sadece.
Yaşanmışlıklar dehlizinin karanlık,
Ve bir o kadar da derin odalarında bıraktığım.
Hatıralarım…
Ne kadar da canımı acıtıyorlar bir bilsen.
Düşünsene yağmurlu bir bahar akşamında,
Parkamızı boynumuza dek çekmişiz,
Yanımızda yârımız,
Yarınımızda umudumuz var diye umut ediyoruz hep,
Yağmur yağsa da üstümüze üstümüze aldırış etmiyoruz pek.
Islansak da dert değil arkadaş,
Yanımızda yârımız var.
Kafayı çekmekte gelmiyor aklımıza,
Zaten sarhoşuz.
İçmişiz aşkın meyini,
Düşmüşüz sevda yoluna.
Kaç şişe votka içsek böyle alır aklımızı yerinden?
Yağ be yağmur yağ üzerime üzerime.
Yalnız yarıma ilişme ne olur!
Elleri narin yârimin.
Teni taze daha bahar dalı misali.
İncinir, ıslanır gül yüzü.
Gölge düşürme gülümün bana gülen gözüne.
Seviyoruz be hem Allah’ıma hem de dinime!
Yağmur bardaktan boşanmış, logarlardan taşmış bana ne,
Hadi gönlüm mehtabı seyretmeye çıkalım “ Heybeli ” ye.
“ Sandallarımız neşe dolsun, “
Keyfe keder ekmeyelim bu gece.
Kemanlar çalsın Hicaz bir saz semaisini.
Neyler üflesin yağmurun fısıldadığı tüm ezgileri.
Fakat içirme bize bu gece saki,
Bak kafalarımız kıyak.
Çok içtik biz bu gece aşkın meyini.
Hem de çok çok ama çok içtik…
Of of offfff…
Son gecemizdi o gece.
Aşkın meyini birlikte içtiğimiz son gece.
Şimdi salaş bir meyhanedeyiz arkadaş.
Saki, Agora’dan eski arkadaş,
Tanıdı, unutmamış bizi.
Onu sordu, sarmaş dolaş kapısından geçtiğimiz günleri meyhanenin.
Gitti dedim, bitti,
Aldı başını gitti.
Sevdamı başıma yıktı ve gitti.
İnanmadı saki inanamadı.
Ama bitti arkadaş.
Sende inanmazlık etme saki gibi,
Yaşandı ve bitti.
Yarımda kalsa, eksikte kalsa bitti.
Şimdi ne yârım var, ne umudum,
Ne de yarınım.
Çaresiz,
Tükenmiş,
Satılmış,
Atılmış,
Acıya katılmış,
Eksik,
Ve yarsız;
YARIMIM…