** Yarime Verdiğim Sözler Şiiri - Metin ...

Yolum düşmüş bir 'Han' a, vakit epey geç olmuş,
İsteyince boş oda, anladım hepsi dolmuş,
Fakat hancı uyanık, boş göndermek istemez,
Aklımda 'çıplak' soru, cevap bile örtemez.

Gözlerinden anladım, niyeti hainceydi,
'Düşündü' ki hem karlı, üstelik zekiceydi.
Hem paramı yolacak, hem koynuna alacak,
Sabah olup arkama, tekmeyi de vuracak.

Kapıda gulyabani, parlayıp giriverdi,
Sordu 'Kimdir bu adam? ', sanki böğürüverdi,
Anlaşılan bu imiş, her gece boynuzlanan,
Yağız at niyetine, dağ-tepe mahmuzlanan.

Kadın çemberden geçmiş, feleği de biliyor,
Ağzında yalanları, sakız gibi çiğniyor,
'Boş oda istiyormuş, ayarlarım ben' dedi,
'Yarın erken kalkıcan, haydi git yat sen' dedi.

'Yarma' çıktı odadan, kadın saldı kendini,
Utanması kalmamış, aşmış namus bendini,
'Bu gece benimle yat, pişman olmazsın' dedi,
Daha bir çok cilveyle, niyetini söyledi.

Üstündeki elbise, öte beri duruyor,
Göğüsleri zincirsiz, başları kaldırıyor,
'Bakışları' kıskıvrak, sarılmış ki belimde,
Göz süzüşleri sanki, sürtünüyor tenimde.

Küçük bir meyil görse, saldıracak avına,
Çırıl çıplak soyacak, çoktan gelmiş tavına,
Gecenin şahitliği, gizler belki ayıbı,
Namussuzluk sayılıp, düşer bunun kayıbı.

Baktım ki kadın yaman, içimde 'dur' der biri,
Nefisse darmaduman, bir kere 'yat' der gibi,
Başka bir ses diyor ki,'bu sana hiç yakışmaz',
Ötekisi de diyor, 'hesabın kolay olmaz'.

Ortada bir terazi, haydi gel de tart şimdi,
Birinde akl-ı selim, diğerinde nefisti,
Zor bir durum içinde, iğneyle kuyu kazdım,
Ardından söze vurup, işte bunları yazdım.

Siz ki bir başkasının, yürek sancısısınız,
Siz ki benim gördüğüm, büyük yalancısınız,
Siz ki şehvet düşkünü, vücuduma talancı,
Ben bir yolcuyum ama, belli siz hancısınız.

Ne ihtiraslar söndü, davetçi koynunuzda,
Ne öpücükler oldu, aldatan boynunuzda,
Ben gelir geçerim de, nefsimi ne dindirir?
Bu gecenin zehrini, gönül nasıl sindirir?

Gönül ipten çıkarsa, aklım elden giderse,
Şeytan şahlanmış bir at, nefis ona binerse,
Bir suç işlerse yada, girse art niyetine,
Hatırlatırım ona, Rabb almaz Cennetine.

Ben bir çömez şairim, kafiye avcısıyım,
Nefsim çok ister ama, ben onun savcısıyım.
Bakmayın hiç yüzüme, bu sitem edişime,
Hayatın yolcusuyum, “han” durak gidişime.

Aldırma süslü söze, doğrunun yandaşıyım,
Aslında içim yanar, aşkımın sırdaşıyım.
'Bir gönüle bir sevda', bunun ilancısıyım,
Sevdam oturmuş bekler, ben onun sancısıyım.

Geceleri uykum yok, sabah yüzyıl uzaktır,
Tenhalar sırdaşımdır, hayat baştan tuzaktır,
Bakma sessizliğime, özlem savaşçısıyım,
Şiirlerim madalyam, zorun uğraşçısıyım.

Utangaçtır gözlerim, bakışın değemez ki,
Mahcuptur tüm sözlerim, kelamın diyemez ki,
Vücudum kaya olsa, kollarında toz olur,
Bırakta uyuyayım, yoksa sonum nic’olur.

Ben ki bir başkasının, yüreğinde sancıyım,
Ben ki onun kalbinde, ömürlük inancıyım,
Ben sevgilime hasret, O’ysa yolumu gözler,
İşte parmağımda “bak”, yare verdiğim sözler.

19.05.2004 / München