Yârim Utansın Şiiri - Mısra Zehra

YÂRİM UTANSIN

Bunca kahır çileyle, gezer gezer ağlarım
Diyemem ki câhile, ciğerimi dağlarım,
Bir garibîm doğuştan, herkes ezer bağlarım
Âşkı nâra yandıran, nazlı yârim utansın.

Sevdan ile ölürdüm, sevseydin keşke serde
Yürek yanar tutuşur, düşürdün beni derde,
Efkâr dolup taşar da, diyemem ki bir yerde
Beni hâra daldıran, nazlı yârim utansın.

Meftûn olmuş gözleri, unutup görmez olmuş
Yabancı yüreklerde, nasılda huzur bulmuş,
Verdiğim emeklerim, başka yürekte kalmış
Bana çâre olmayan, nazlı yârim utansın.

Neden çekip gitmiştin, artık aşkımız kayıp
Niye saklarsın bilmem, sevdamızı harcayıp,
Bilmedin düşlerimi, beni fütûrsuz sayıp
Âhu zâra kandıran, nazlı yârim utansın .

Mısralarım gazeldir, kendi eliyle yazar
Aşka hazân düşürüp, gönül mezarım kazar,
Yüklersin bulutlara, umutlar bana zarar
Pâre pâre gezdiren, nazlı yârim utansın.

🌹MISRA🌹