Kızmışlığım yok,
Beni kendi saf yalnızlığınla aldatma eğilimine,
Sessiz sedasız kendine gidişine,
Takılmadım,
Bu tesadüfi girift denklemin
Hiç bilinmeyenlerine...
Hiç gücenmedim inan,
Dudaklarında gül misali açan gülüşün,
Asıl sebebinin,
Benden çok başka
Senden çok uzakta,
Belki bir daha
Sana hiç açılmayacak bir yürekten
Akıp geliyor olmasına....
Sevmek biraz da
Kabullenmek değil midir aslında?
Kayıt Tarihi : 2.4.2014 10:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
(Diğer yandan kabullenmek ölümün en hafif şeklidir derler..Ne garip bir çelişki değil mi?)
TÜM YORUMLAR (2)