Yarım Şiir Şiiri - Ahmet Kılıççı

Güneş doğmak, gece bitmek bilmiyor
İçime gömdüklerim çıkmaya direniyor
Sana dair ne varsa bıraktım karanlığa
Sonradan anladım, çıkamadım aydınlığa

Zaman denen o yalancı mı mıydı?
Yaraları en çok o mu sarardı
Ah benim şu suskunluğum
Oysa en çok o bağırdı

Yine de, belki, diyorum
Bir gün bir başka sabah doğar mı
Mutluluk, huzur denen şeyler
Bize de arada uğrar mı?

Bir ömür, yorgun bir gemi misali,
Dalgalara çarpa çarpa çürüdü içimde.
Kıyılar hayal, limanlar hep uzak,
Ve sen, en büyük fırtına, gözlerimde.

Adını anmıyorum artık,
Ama her şey seni hatırlatıyor bana.
Bir kuşun kanat çırpışı,
Bir rüzgarın tenime dokunuşu,
Bana getirdiği kokun
Hepsi sen... ve yokluğun.

Gözyaşlarım ağır şimdi,
Taşıyamıyor kirpiklerim yükünü.
İçimde yankılanan bir sessizlik var,
Sana söylenmemiş binlerce sözün,
Sensiz her saniyenin küskünlüğü

Belki bir başka hayat,
Belki bir başka zaman,
Şimdilik bu hikaye
Belki biraz eksik kalacak,
Ve ben, biliyorum ki...
Seni hep yarım bir şiirde bulacağım