Yarım Şiir Şiiri - Ebru Demir 2

Sen benim yarım bıraktığım binlerce şiirimden birisin.
Ardı gelmemiş cümlelerim,
üç noktası bile olmayan.
Belki de bu kadardı,
Eksik değil tamdı.
Tam olanın devamı olur muymuş hiç?
Şimdi sen o şiirsin.
Yarım kalan bilhassa, yarım bırakan.
Sen beni tamamlayan parçam
Ama paramparça yapan
Ve ben elzem parça olan.
Sen rengi olmayansın
Ben ise içinde renkler arayan,
Ararken kendi rengi solan.
Sen bana denk gelen ama dengim olmayansın.
Bense dengesizlikler içinde denge arayan.
Sen yasak olan elma
Ben merakından çatlayan gurme.
Tatmak için ölürüm, tadarsam da
Elmalar yasak bana.
Ama hayatımın yiyeceği elma.
Yersem midemdeki kelebekler beslenir gibi,
Sen ayışığımı kapatan bulut,
Sen aydınlatamazsın geceyi.
Halimi anlatsam anlarsın
Anlarsın da yine aydınlatmazsın gecemi.
Ben sana mum olan
Sen ise doğduğun gün gibi mumları söndüren.
Ben sana el uzatan
Sen bana el olan.
Söylesene sevgilim
Neden heybenden griyi seçtin ?
Gelsene sevgilim ilk içtiğimiz kahve soğuyor.
Dönsene sevgilim, papatyan soluyor.
Baksana saatine, vakit ölüyor tren kaçıyor.
Geç kalacaksın.
Kapımda olmalısın,
Ben kapı duvar olmadan.
Koşsana sevgilim.
Bekleyişlerim çok uzun sürecek gibi
Artık bir şey yapsana sevgilim.