Hangi kelimeye sen sürsem,
Bir tarafı eksik kalıyor.
Utanıyorum şairliğimden.
Seni anlatamıyor olmaktan,
Sensizde yaşıyorum sanmaktan
Yoruldum artık,
Kalem kağıda medet ummaktan.
Kapıda bekleyen ümitlerim,
Bir gün sen çalarsın bekleyişlerim,
Her telefon çaldığında içimdeki titreyişi, ben bilirim.
Ben umutsuz bir şairim,
Herkes mutlu sanar beni,
Bilmezler yoktur bu ayrılığın merhemi,
Günden güne eriyen bir ben kaldım,
Birde, sana büyüttüğüm umutların her zerresi.
Ağlamak bu kadar kolay olmamalıydı,
Her gece yastıkla kavga edişlerim bu kadar yaralamalıydı!
Bu şehir sensiz kalmamalıydı,
Her şiir böyle yarım kalmamalıydı.
Kayıt Tarihi : 17.5.2013 16:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alican Sofu](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/05/17/yarim-siir-47.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!