Her adımda sana üşüyorum,
Yarım kalmış sigaramın dumanında.
Oysa küçük bir ışık olsaydı,
Üşütmezdi soğuklar beni bu kadar.
Cuma günü bir çocuğun,
Okul çıkışı sevinciyle koşardım sana.
Ve ulaştığımda sana,
Bütün insanlığı affedebilirdim (belki).
Hangi yola çıksam sana geliyorum,
Ya da senden gidiyorum, umutsuzca.
Yeterince canımı yakarsan,
Senin için de bir şiir yazabilirim demiştim kendime,
Bu şiir yerine,
Keşke çiçek açsaydı bahçemizde.
Kayıt Tarihi : 11.3.2022 17:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!