Hep gelirdim
Her gün
Sabahı beklerdim güneşin beklediği gibi
Çünkü sen gelecektin
Sen beni görecektin
Küçük bir ihtimal
Belki tanıyıp,
Belki, belki de sevecektin.
Saat 9, ben gene gelmişim
Sen benim farkımdasın,
Lakin yok saymalısın.
Çoktan çizilmiş yolun.
Atılmış demir ağlar etrafına
Sen en uzak gezegen bana.
Ama aşk bu, ne uzak ne yakın dinler,
İçime kalbime binbir nasihat etsem de
Bir dinler bin dinlemez.
Aşk bu ne şarkılar ezberletir adama,
Adamı kadın,
Kadını adam gibi düşündürür,
Cinsiyetin pek yoktur
Aşk aşk gibidir.
Aşk mektubu bile yazdım
Her satır harf harf kalbimde dokundu
Bir gül kokulu kağıt üzerine
Geçti en içten sözlerim,
O kadar şeffaftım ki
Bir bak gör öbür yanı
Işıl, ışıldım temiz bir gönül yani.
Mektubu aldı resen bir kabuldü.
Hüküm okunmadan kesilmişti.
Yalnız sen bil kendini, dedi;
Yok sana verecek sevgim,
Anla artık iyi bil gelme bir daha semtime.
Duymak istemedi kulaklarım;
O dilsiz olsaydı,
Ya ben sağır, keşke duymasaymışım
Gönlüme inen bir hançerdi sözleri
Ya Rabbi ne kadar ağır.
Beynimden vurulmak neymiş
Ah bilirdim bu gerçeği fakat
Hep erteledim idam hükmümü
bitirdi aşkı
Dahası bu bir platonik aşktı.
Melik Haker (Kasım 2009)
Melik HakerKayıt Tarihi : 18.11.2009 10:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!