Ey fâni sevgili!
Birer birer dur sayayım,
Yârim senin ettiğini;
Gönüllere tüm yayayım,
Yârim senin ettiğini..
Zulüm ettin cilven ile,
Düşürdün hep dilden dile,
Yapmaz inan düşmân bile,
Yârim senin ettiğini..
Mecnûn oldum sense Leylâ,
Herkes sanar sen süheylâ,
Mısralar der duy vâveylâ,
Yârim senin ettiğini..
Sirke satar sanki yüzün,
Yokuştan çok yorar düzün,
Ne çektirdin anlat güzün?
Yârim senin ettiğini..
Günden güne derdin katlar,
Sînemde gör volkan patlar,
Desem sabır taşı çatlar,
Yârim senin ettiğini..
Tarsûsî kor kullar bana,
Sev sevilme âhım sana,
Yaşa, aynı bağrın yana,
Yârim senin ettiğini...
"Adem KAÇAR - 19/09/2017"
Adem KaçarKayıt Tarihi : 19.9.2017 22:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gıybetimi edip günâhımı alan gerçek dostlarıma çok çok teşekkür ediyorum, zirâ annenin evlâdından kaçtığı o gün günâhımı yüklenme gibi bir zahmete giriyorlar.. Ey Gönül! Allah'ın nefsi imtihân etme taktiğine bak! İnsan ekseriyatla kimin gıybetini eder? Sevmediğinin, düşmanının.. Düşünsene annenin evlâdından kaçtığı o gün aslında gıybetini ettiğine öyle büyük bir güzellik yapıyorsun ki, onun günâhlarını yüklenme gibi bir ahmaklığa kapılıyorsun. O yüzden ille de gıybet etmek istiyorsan bâri sevdiklerininkini yap da, onlara ahrette bir iyiliğin dokunmuş olsun...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!