Yârim Karışmış Ellere

Bu sen değilsin yâr
Benim kehribarımın dili aşk kokar
Gözlerinden ummanlar taşar
Bir bakışıyla tüm mâşukları yakar
Âşıkının hayâlini başına tâc diye takar

Hayır hayır bu sen olamazsın yâr!
Benim hercaim en sert şahîkâların boynuna şukûfeleri inci inci takar
Gülfeşân ruhunu bir mâşukuna salkım salkım saçar
Bir âşıkının hicab-i çihresene doğru süzüle süzüle misk-ü amber kokar

Aşkın parça parça pay edilse
nice yetimler doyar, nice çiçekler sevginle açar
Denize düşsen ılgat ılgat eser toprağa düşsen bereket olur taşarsın yâr

Olamaz işe olamaz yâr!
Gözlerinde kehkeşanı gördüğüm
Sözlerinde mecrâ mecrâ yol alıp süzüldüğüm
Kokusuyla kâinatın tüm müşkünü yakıp kül ettiğim sen olamazsın yâr!

Atın şimdi atın beni zebanekeşlerin diline
Kesin duda sarmış başımı kesin
Yakın savurun külümü vermeyin kimselere
Yârim karışmış ellere
Eller dokunmasın gerdanımın pertev yerine!