Yarım Kanat Şiiri - Ülker Ercihan

ne renkti seçemedim gece
yanık mı yanık bir of sesiydi çoğaldı
acıdı yavru kuş yarım kanat
demek titriyordu
demek ceylangöz bakıyordu
dağlar arasına
yapraklardan yol bula.

ah more
sabaha daha çok var
kışt demeyle kaçışmıyor yıldızlar.

küçük dilliydi belli
sızım sızım çıkıyordu dudağında ağlamak
baktımda göremedim mor muydu gagası
turuncu mu yoksa
güneşemi tutkundu acep yangındı töbe
germesiyle kanadını gri bulut havalandı
kaldı birden bire yalın
üşümek ellerinde...

nar toplasam
çoğalsa avcumda kızılı
ısınırmı bilmem
gayrı bütün sıcaklar kutup bana.

kim asar suratını serpilip büyüyen güne
kim kıyar her gece düşlerine denizde
boğulmak dedikleri balık olmak
yosun toplamak derin sularda
midyede sabır sabır
beklemek inciliği.

şems desen münzevi
çoğalır mevla ya da
bir hırka
bir keşkül
yürür yollara yollara...

sevin şimdi
gece göremez karanfil açtığını şafakleyin
yağmur akar pınarlardan dağ göllerine
sonra
heyula sandığın dev çınarların
ruhsuz gölgeleri döker yüzünü
fidan sesiyle birikir bulut bulut
yağmur mu desem
fırtına mı
filizkıran
tutsan
tutamazsın
üflesen
dalga dalga
alttan alta
kuytu zindan
he valla...

hep birden dökülüyor gene
hep birden akıyor kıyamet dedikleri
hep birden ağrıyor kafamın içinde bütün kılcallar
kuru bir öksürük gibi akşamlar
kuru bir öksürük gibi kesik kesik
gömüt desem başı yok
selvisi yok kafacazıma gölgeli

yalvarsam
kendi taburesini tekmeler
utangaçlığım.

yok mu allah için,
sarayburnundayım
lacivert bana deniz
sırtı bıçak bıçak
kubat kanatlarım
yüreğimi yiyor
börtü böcek
imbikledikçe
kan birikiyor akşamlarımdan

karakalem diyorum
hızla şilepler geçiyor diyorum
yuyun diyorum
uzadıkça kara bulaşıyor güne
diyorum
diyorum
avcumda ölüyor bir garip serçe