Yarım kalsın Şiiri - Mehmet Çoban

Yeryüzünün kaynadığı
Dağların pamuk gibi atıldığı
İnsanların savrulduğu
Denizlerin coştuğu
Günü bekleyenler var
Öyle bir günü özleyenler var
Günü hazırlayanlar var

Kıyametini insan koparacak
Azdıkça azıyor ne olacak
Azgın, zalim diler var
Önünde kırmızı düğmeler
Basarım ha tehditler
Sanki oyundalar
Şımarık çocuklar
Seçenler halklar

İnsan istemiyorlar
Sadece bir şey istiyorlar
İnsandan robotlar
Rap raplar, marş marşlar
Söylemlere yaldızlar
Kimliklere madalyalar
Omuzlarda sırmalar
Üzerinde rütbeler

Öl, diyecekler
İnsanlar ölecek
Dur, diyecekler
İnsanlar duracak
Yaşa, diyecekler
İnsanlar yaşayacak

İnsanlara hayatınız elimizde diyorlar
Ekmeğinizi, aşınızı biz veririz diyorlar
Demokrasi diye tepemize çıkıyorlar
Hayatlarımıza ölüm fermanı veriyorlar

İnsanlardan alkışlar
Aydınlardan şakşaklar
Felsefeden vah vahlar
İdeolojilerden yuh yuhlar
Dinlerden cehennem paklar

İnsan yazık etti
Yedi bitirdi kendi kendini
Kendi düşen ağlamazdı
İnsan kendi düştü ağladı

Şikâyet edeceklere oy verdiler
Şikâyet edilenler dinlemediler
Sonra gelip tekrar oy istediler
İsteyenin bir yüzü, vermeyenin iki yüzü kara dediler
Vatandaşlık, hak hukuk, düzen müzen tekerlediler
Üstüne kutsal vatani görevleri eklediler
İnsanların tepesine bindiler
Vah vah, tüh tüh, ne desem boş beyler

İktidarı muhalefeti hep aynı
Al birini vur öbürüne yok farkı

En iyisi ey insan, önce sen insan olmalısın
Aklını, fikrini, hayatını eline almalısın
Ne kadar üçkâğıtçı zalim varsa kovmalısın
Şikâyeti bırakıp gerekeni yapmalısın

Gereken, önce de sen, sonra da sen
Hakkına sahip çıkmıyor isen
Kıvırma vallahi de insan değilsen

Üç kuruşa geçinen sen
Beş kuruş için ömür tüketen sen
Sorgusuz sualsiz paraları yediren sen
Ülkenin her karış toprağını satışa çıkarttıran sen
Çocuklarını ölümlere gönderttiren sen
Her şeyi görüp bilip, susan sen
Artık robot oldun, insan değilsen

Hani bilip ona göre sesleneyim
Bir yanlış yapıp robota insan demeyeyim.

Gökyüzünden yağmur yağdı biliyor musun?
Ortalıkta bir şenlik var duyuyor musun?
Doğa harekete geçti anlıyor musun?

Bırak artık yarım kalsın bu şiir de
Bitirip ne yapacağım elimiz boş işte
Belki sonra yazarız bu gidişle
Sürekli sıkıp kıramadığımız dişle

01.12.2014 – İzmir