Ruhumda yeşeren bir tutam dalsın
Ey yürek bahçem, ben sana büründüm
Nehir oldun içime akıyorsun
Hayâ etsem de fakat sende yündüm
Her mevsim, her iklim sana bağlandım
Kuraklığa direnip sele döndüm
Senli bir umut düştü sabahıma
Sen gülüzara ben toprağa döndüm
Bana leylak, banana begonya oldun
İç burkan güzelliğin can yakıyor
Nehir, nehir çağlayıp ak gönlüme
Sana berraklık, saflık yakışıyor
Gülüşüne daldım, sana şiir yazdım
Bıkmadan her an hayaline döndüm
Seni sevdiğimden haberin varmı
Nazlı goncam, sende bülbüle döndüm
Ben seyyah oldum, yol bilmem iz bilmem
Soğuk ölüm bana gelinceye dek
Sen benim dünyam, benim umudum ol
Yeryüzüne sevgi doluncaya dek
Bakışların, yaşma dolup taşsın
Hastaya şifa, bahara gül olsun
Ne boş yuvalar, ne karanlık günler
Nede yarım kalmış umutlar olsun
Mehmet Çobanoğlu
29.06. 2024
Gürpınar
Kayıt Tarihi : 29.6.2024 10:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!