Yarım kalmış; özlemin içinde büyüyen yalnızlığın izlerini taşıyorken
Sebebini bilmediğim bir şekilde neden elim telefona gidiyor?
ve neden...
Sebebini bilmediğim onca acının yükünü yüklenmiş, hayat omuzlarına.
Bulamadığın sevgiden uzaklaşmışken, umudun; sahibi olmayan bir yürekle ortalık da kalırsın, öylece...
Zaman gelip geçiyor, ömür ise tükenip duruyor ve hayat denen yol belirsiz bir sona doğru, adım adım yaklaşıyorken....
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim