Yarım Kalmış Sancılar Şiiri - İsmail Uysal

Bıçak sırtı hayallerim var benim
Düşlerimde aşkı zehir zemberek
Anlatan falcılar, kanımı emdi
Bir yayla çiçeği hercailiği
Kokun bazı safran, bazı çiğdemdi
Kanıma zehrini sundu engerek
Bir maden ocağı karanlığını
Ne mümkün gözlerin ile anlatmak
Ne mümkün gözlerinin değdiği
Bir maddede görmek noksanlığı...
Ne güzel seninle, seni aldatmak
İhanet yüklü hallerim var benim

Yorgun kurt adamlar gördüm ölümlü
Dolunaya karşı kıskanç bakışlar
İçinde beliren yakamozların
Üstünü örttüğü mavi nakışlar
İnce parmaklı kızların
Çizdiği motifler kördüğümlü
Yorgun kurt adamlar gördüm, ölümlü
Mavi tenlerinde siyah benekler
Leş üstüne konmuş kara sinekler
Gece, karanlığı saklıyor gibi
Gece, karanlığı aklıyor gibi

Gün aşırı umutlarım var benim
Sarı sarı papatyalar sıralı
Yaylaların puslu dağlarındayım
Dünüm, çocukluğum hala oralı
İnsanlığın akşam pazarındayım
Büyütülmemiş bir yarım var benim

Susamış topraklar içinde hüzün
Çatlamış damarlar içindeki kan
Kır çiçeklerinin en afilisi,
Yüzün...
Gözlerine sinmiş suskun heyecan
Benim diyor, mahallenin delisi
Benim diyor, bir tek tahtına şayan

Yarım kalmış sancılarım var benim
El değmemiş acılarım var benim.