Ben bu yükü taşırım, inan taşırım sen olmasanda. Nasıl alıştıysam, her sbah adını dilimden eşiğe düşürerek çıkmaya bu evden. Hiç bir şey olmamış gibi davranarak ta yaşamaya çalışırım. Sen de anlamazsın beni iyi tanırsın bilirim ama inan anlamazsın. Rahat ol ve git. İşte buydu sadece bu sana söylemek istediğim sadece bu hiç bir cümle kurmadan ve düşünmeden sonunu,
artsız arkasız bir rahatlık içinde gitmeni isterdim.
Herşey, daha kolay alışmak için hayata, bahara, sonbahara.
Tut ki sevdin hemde deli gibi manyak gibi ölürcesine sevdin. Olası değil ya. Arada bir mutlu hayaller için büyüttüğüm sav tut ki sevdin. Gerçekten sever miydin?
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.



