Bu bir talepnamedir. Ahan bu yanağımda asılı damlanın içine yazılmıştır. Hava sıcak, en az acılarımız kadar sıcak. Ha kurudu ha kuruyacak. Biliyorum ki bu da diğerleri gibi buhar olup askıda kaybolacak evrende bir acı ninni gibi yankılanacak kendi halince. Kimsecikler duymayacak.
Ben aslında işte bu denizin, şu dalgaların ve her med-cezirde kendinden bir şeyler eksilten kıyıların yalancısıyım. Bir şeyler eksiliyor içimden her görüşümde. Yıldırımlar düşüyor sol kaburgalarımın altına. Tövbeler ediyorum her bakışından sonra görmemeye bakmamaya. Bozulan yıkılan tövbeler, bir daha asla dedirten yangınlar çıkartıyom içimde. Ne vakit ki zahirinde hayatın yıldırımları çekene kadar gözlerinden gözlerime. Ne olur bakma öyle.
Bir gün gideceksin büsbütün. Aklım gidecek, canım gidecek dudağımda sana hazırlanış bercesteler son bulacak.
Sahi sen; hangi yalanımın kaynağısın, hangi acımın son durağı ve hangi talebin arzısın gerçekten var mısın.?
Ufuk YöneyKayıt Tarihi : 13.9.2006 13:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ufuk Yöney](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/13/yarim-kalmis-mektuplar-1.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)