tüm acılarımı içime attım
zannetme gece gündüz hasretinle yandım
geri döner diye bekleme beni
ben o sayfayı çoktan kapattım
*
benim senden beklediğim sadece insanlık
başka bir şey istemiyorum artık
ikimizin yaşıda birhayli yaklaştı
devam ederse huyların bana karşı
sonumuz yine karanlık
seni çocuk gibi avuttum nuriye
beni kendinden soğuttun nuriye
beni uykudan uyartma sakın
önümüze değil sonumuza bakın
onada sen bir karar ver nuriye
*
unut unut beni unutta desen
unutamam seni bir gün gelirsen
maziide kalıyor geçen o günler
acırmısın bana bir gün ölürsem
takarsam başıma o kara tacı
yaşamak tatlıda ölmekmi acı
birbirimize olmuşuz iki yabancı
selam ver mahşerde beni görürsen
****
yorgun adımlarla geçtin kapımdan
bir kere bana dönüp bakmadın
gül dolu balkonun parmaklığından
bir demet gülde atmadın
sahilde dalgalar vururken kuma
masum bir bakışla girdin uykuma
yıllar boyu yanan hasta ruhuma
bir tebessüm edipte neşe katmadın
********
geçen her acı günümüz ömürden gidiyor
bıraktığın resimde beni kahrediyor
çünkü çok güzeldin benziyordun huriye
istersen o resmide bendel al nuriye
******
içimden çıkmayan acı bir sorusun
tanrım sade seni değil cümlemizi korusun
sen yaradanın ilahi bir nurusun
bırakın çiçekleri dallarında kurusun
******
rahmetli babam Mümşat Çağman tarfından yazılmış dörlükler
Kayıt Tarihi : 16.11.2005 23:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!