Özlediğim
Bu ses...
Bu koku...
Belki bunların da ötesi
Akıl almaz bir bekleyiş bu benimkisi
Akıl almaz bir yok oluş
Bir acının sindilmişliği ile
Mutsuzluklara kucak açıp
Anlık mutluluklar es geçiliyor
Ve işte burada,
Otobüs yolculuklarının son durağında
...
Ne yapmam gerekiyor ki,
Daha ötesi var mı
İnmem gerekiyor evime vardım.
05.03.2003/Çarşamba
Arzu YıldırımKayıt Tarihi : 26.8.2006 21:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kursumu ekmişim eve gidiyorum bir yandan da, otobüsün içinde bu satırları karalıyorum...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!