Ah sevgili sen beni hiç sevmedin ki,
Sen yabancı bir tenin çatlaklarında mutluluğunu aradın hep,
Benim mutluluğum senin dudaklarından düşecek bir çift cümlede saklıydı,
Ben ağladım,
Sen hep o iç yakan gülüşünle yüreğimi kor alevlere teslim ettin…
Gerçeklik payı olsun diye kurduğun uzun cümleli yalanlarına öyle inandım ki,
Şimdi bu haldeyim,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta