Yarım Kalmış Şiiri - Ahmet Yılmaz 3

Sinsi bir kış akşamında
Yorgun bir balkonun
Dipsizliğine sığındı gözlerin
Ürkek, yılgın ve yenik
Anladım, başlangıcıydı sonun
Bitiyordu
Gücü tükenmişti sözlerin

Bir umut iklimini paylaştık senle
Özünde güzel de başladık
Öksüz bir hikâyeyi
Saklı saklı yaşadık

Akşamlar ateşböceği kervanıydı
Cılız ve soğuktu öncülerimiz
Arkalarında ikimiz el ele
Arkamızda koca bir kızak
Endişelerimiz yüklü
Hava insafsız
Menzil uzak
Uykusuzluğa aday gecelerimiz

Geceler salkım salkım
Yıldız yüküydü
Güzel fakat erişimsiz
Aynı ağacın altında da olsak
Binlerce ışık yılı vardı aramızda
Ne zaman baş başa kalsak
Acabalara teslimdik
Sonuç
Yaşanmamış bir öyküydü

Oluk oluk yakamozdu şafaklar
Doyumsuz ve karanlık
Umut hep vardı aslında
Korksak da bir anlık
Neden ayrılığa çıkıyordu
Bütün sokaklar
Kim daha çok istedi bilmiyorum
Yabancı gibi kalmayı
Beceremez miydik dersin
Birlikteliği
Birlikte mutlu olmayı

Sabahlarda kavgası vardı
Kaygılarla umutların
Umut ekmeğimizdi evet ama
Biz kaygılıydık
Üstümüzdeki kara bulutların
Hangimizdi sebebi
Hikayemizin özü
Neden sonbahardı

Ayrılık
Geldi çattı sonunda
Kaygılar yendi umudu
Sevgi teslim oldu korkuya
Bak gözlerim gene doldu
Yaşamak bu mu ya