kara kara sinekler tünedi geceye
perçeminden sızarken kemirgen çığlıklarımın içinde
ben ne yapacağımı bilmiyorum
yukarı baksam gök yüzü, aşağı baksam gölgem
bağlanmışım gibi bir hissiyatla iğdiş edilirken
sanki kırlangıç çığırtkanlıkları sızlatırdı sesimden çıkan sensizliğimi
beni sevme olur mu çakılıyken asudeliğime
takılıyken düşlerinde ağlayışlarına
kanma
gözlerim sizde kaldı, düşüncelerim öldü gıcırdısında güvensizliğinizin
beni sizler, ve sizleri ben aldattım
yukarıda gök yoktu, aşağıda gölgem
zifiri bir bulanık aşktı etrafsızlığımda olan
gel! ne olur yaramdan özlem damlıyor seni düşündüğümde
düşlerimden korkmuyorumda artık hem
az önce çalışıyordu kırılmış zaman sevdalarım
az evvel solungaçlarımla tutunmuştum sade bir tedirginliğe
ben, siz, gelecek ve anılarım
nelere bağlanmalıyım ki güvenmelisiniz bana
ne olur delikanlı olun
aldatmayın beni, aldanmayayım güleryüzünüze
nefret edin benden, saygısızca ellerinizi kapayın uzanırsa ellerim
kötümser bir laf tüccarıyım ben
iyimserlik adına boyattığım her karartının altında
bulursunuz size duyduğum derin hayranlığı
Kayıt Tarihi : 7.6.2006 23:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)