Yarım Kalmalar Şiiri - Güney Güneyan

Tamamlanmıyor bu yarım kalmalar
şu güne dek umrumda değildi uçurtmalar
büyüdükçe peşinden koşar adım
onun gökyüzüne attığı kulaçlar ardı koşardım.

Bir ip ile uzanıyordum gökyüzüne
ip dedi isem, naylondan bozma işte
büyüyordu gözümde, o bulutlarda küçüldükçe
ne zaman keyifle izleyecek olsam, kopuyordu o ipte.

İyi ki babam marangozdu, gidiyordum dükkana
yine mi takıldı diyordu, bıyık altından gülüyor iken bana
ağaçlara takılan üç çıtalı uçurtmaydı, keşke yalnızca öyle olsa
şimdi ise tamamlanıyordu yarım kalanlar, yasların ardına yaslandığında.