İçinden geldiği gibi gülmeli insan
Kahkahada boğulmalı
Hatta bazen bir duvar dibinde
Bir kaldırım taşına sarılıp deli gibi de ağlamalı
Aşkını yaşamalı bir meyhanede
Hatta belki
Bir sokak lambasının altında
Yağmurla karışmalı gözyaşları
Umurunda olmamalı kim ne der diye
Sızmalı yüreğiyle kaldığı yerden,
Kırık dökük ne varsa içinde dökmeli ortaya…
Sonra,
Sabaha karşı soğukta üşürken bile
İçinden geldiği gibi sevmeli insan,
Dibine kadar,
Eksikse tamamlamadan, fazla geldiyse saklamadan,
Çırılçıplak bırakmalı ruhunu bir başkasına...
Çünkü,
Hayat dediğin,
Her türlü duyguyu
Aşkı, kederi, mutluluğu, gamı ve gamsızlığı
Dibine kadar yaşama sanatı.
02/07/2025
Sinem ÖZDEMİR
Kayıt Tarihi : 7.7.2025 18:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!