Cennetten müjde geldi çırpınıyor yüreğim
Bir gonca gül açıldı ilkbahar günlerinde
Son bir defa da olsa seni görmek dileğim
Bana bir ümit oldun ömrün son demlerinde
Ayrılığın zehrini içimde taşıyorum
Hayat çok yordu beni unutmaya çalıştım
İçimdeki bu acı diner mi bilmiyorum
Tek başıma ve sensiz yaşamaya alıştım
Sevip sevilmeyene hayat çok acımasız
Kaderden kaçınılmaz bu ömür son bulacak
Neşeyle dolu insan soluverir apansız
Rengarenk kelebekler kabrimize konacak
Maziyi andım birden ruhumu hüzün sardı
Seninle birlikteyken mevsimler hep bahardı
Geleceğimiz için ne hayallerim vardı
Kaderden kaçınılmaz sevdamız yarım kaldı
Kayıt Tarihi : 16.1.2017 17:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!