Yarım Kalansın Şiiri - Yenal Karavelioğlu

Gün gülünce penceremden,
Sen doğarsın gönlüme…

Düşlerimden uyanırken sabaha,
Sensiz geçen günlerde,
Sensizliğim ve yalnızlığım,
Aynı odayı paylaşırken benimle,
Hayalinle aşkın avutur benliğimi…

Geleceğini düşünürüm,
Yeniden nefes alır benliğim.
Umutsuzluğun en kötü anındayken bile,
Dokunduğunda gözlerime yüreğinle,
Ruhun kucaklar benliğimi…

Gülümseyişini hayal ederim,
Arzularım yerle bir eder,
Yakar benliğimi.
Sevişmek isterim,
Yanımda ararım seni...

Yaşadıklarımızı düşünür gülümserim,
Hayalimde sarılırım sana.
Karanlıkların yüreğime eşlik ettiği zamanlarda,
Yalnızlık dans ederken kapımda,
Seni beklerim ömrümce,
Özleminden aklar eklenir saçlarıma…

Sensizlik yüreğimi hapsederken,
Karanlık kuyulara,
Gözlerimden akarken kanlı yaşlar yokluğunda…

Sensiz gecen her güne,
Bin özlem,
Her aya,
Bin hasret eklerim…

Yokluğuna dağılırım yerle bir olurum,
Yanımda ararım seni...

Meltem gibi esip,
Rüzgâr gibi girerken içime,
Nefesinle, yakıp kavururken yüreğimi…

Ne olur sanki!
Ruhunla sarmalasan seni seven kalbimi!
Denizim olsan içine alsan beni,
En derininde hapsetsen yüreğimi...

Ya da bir damla aşkını versen,
Bir öpücükle yeniden yaratsan benliğimi...

Unutma bir tanem,
Sakın unutma,
Ben senin gelişine adaklar adarım,
Gönül bahçeme diktiğin güllere seni sorarım…

Ben seni sevdikçe,
Seninle ruhumu tamamlarım.

İşte o zaman,
Ağlar sevinçten gökyüzündeki yıldızlar,
Çobanyıldızı gelir başına taç olur…

Maviliklerle dans ederken,
Geceyi gülümseyişiyle aydınlatan ay,
Işık saçarken etrafına…

İşte o zaman,
Aşk dolu yüreğimden,
Büyümemiş bir çocuk,
Tüm sevgisiyle,
Sana bakar masumca korkarak…

Unutma sevdiğim,
Sakın unutma…

Sakın gitme sevdiğim, gitme,
Sen benim içimde,
Yarım kalansın,
Gelirsen beni tamamlarsın…